PERSONENALARMERING; tussen droom en daad ….. overlijden jaarlijks 5400 mensen

De stip aan de horizon is al heel wat keren geplaatst en verplaatst. Er is al voor miljoenen euro’s aan subsidies voor pilots uitgegeven. Veel initiatiefnemers en projectleiders zijn teleurgesteld want de stip aan de horizon is nog altijd niet gehaald.

Vijf maanden dood
Rond het pinksterweekend is in Den Bosch een man gevonden die 5 maanden dood in zijn woning had gelegen. Omdat ik al ruim 40 jaar werk in de ouderenzorg is het niet de eerste keer dat ik zo’n bericht zag. Een natuurlijke dood. Je gaat dan vanzelf mijmeren hoe eenzaam het leven van deze man geweest moet zijn. Geen liefhebbende partner (meer), geen familieleden die erg nauw betrokken zijn, geen oplettende app-groep, en geen nauw burencontact. En zeker ook geen sociale personenalarmering / leefstijlmonitoring.

Gelukkig ben ik geen buurtgenoot. Want dan zou ik zeker een nog ongemakkelijker gevoel hebben. Je kunt natuurlijk redeneren dat de man verantwoordelijk is voor het opbouwen van z’n eigen netwerk. Of misschien wel recht heeft op z’n eigen zonderlinge en teruggetrokken bestaan. Er is altijd een spanning met de algemene wens “fijner leven in de buurt”; het is niet voor iedereen bereikbaar. Sommige levens zijn, al dan niet tijdelijk, diep ongelukkig, verward en/of eenzaam. Het lukt dan van geen kant om aansluiting bij de wereld te organiseren.

EENZAAMHEID
Ik ben vertrouwd met de statistieken over eenzaamheid; veel definities en onderzoeken komen uit op rond de 1 miljoen Nederlanders die zich eenzaam voelen. En dat ondanks alle gemeentelijke Coalities tegen Eenzaamheid, ondanks alle ledenorganisaties, kerken, welzijnsorganisaties en ondanks alle mooie initiatieven om “Meer naar elkaar om te kijken”.

Omkijken naar elkaar essentieel
De gevonden man is in ieder geval, ongewild, een rolmodel geworden. Het voorval stimuleert om te schrijven dat omkijken naar elkaar belangrijk is. Het stimuleert om te blijven schrijven dat gemeenten meer moeten doen om buurtverbinding te bevorderen. Het stimuleert om te blijven schrijven dat gemeenten en zorgverzekeraars meer moeten doen om personenalarmering / leefstijlmonitoring betaalbaar aan te bieden. En het stimuleert om te blijven schrijven dat technische bedrijven nog intensiever moeten samenwerken om meer eenduidige Digi-zorg aan te bieden waarin personenalarmering / leefstijlmonitoring een geïntegreerd onderdeel is. Met alleen maar pilots zijn we er niet!

Het moet nu echt sneller
Ondanks alle investeringen en inspanningen van technische partijen is de modulaire dedicated “AlarmTablet", zoals wij die voor ogen hebben, nog steeds niet beschikbaar. Alle onderdelen zijn er inmiddels, maar het businessplan waarin partners de handen echt in elkaar slaan ontbreekt. De overheid en zorgverzekeraars zijn lang bang geweest om “de markt te verstoren” en zijn daardoor op dit gebied te weinig sturend geweest.
De stip aan de horizon komt heel traag dichterbij.
Ondersteunende netwerken voor Mantelzorgers en ZorgSameBuren komen hier en daar van de grond.
Consumenten en buurten hebben, hoe dan ook, veel te lang moeten wachten op een complete, betrouwbare en betaalbare oplossing.

5400 overlijdens per jaar
Een kleedje met een omhoog krullend hoekje, een boek op een trap of een gladde vloer in de keuken: meestal weinig betekenend, maar niet zelden de oorzaak van fatale valpartijen. Per dag komen er 280 ouderen op de spoedeisende hulp vanwege valpartijen. Er is geen statistiek over hoeveel mensen vooraf langer dan 3 uur angstig en onopgemerkt op de grond hebben gelegen. Per saldo overleden er in 2021, als gevolg van hun ongelukkige val, 5400 mensen.

Let wel; naast valpartijen zijn er nog veel andere oorzaken waardoor mensen door niet aanwezige personenalarmering / leefstijlmonitoring heel lang angstig onopgemerkt in hun stoel zitten, in bed liggen en geen hulp kunnen inschakelen. Denk ook aan dementie. 

Zorgzame buurten
Een zorgzame buurt draagt er aan bij dat zowel traditionele mantelzorgers als ZorgSameBuren voldoende ondersteuning (training) kunnen krijgen om hun inzet behapbaar te houden.
Sociale personenalarmering en leefstijlmonitoring zijn daarbij een belangrijke basis. Het draagt bij aan opschaling van buurtverbondenheid en van Digi-zorg. Sociale personenalarmering is daarom bij voorkeur digitaal en modulair koppelbaar aan de domeinen wonen (domotica), welzijn (WMO) en zorg (zorgcommunicatie en e-healthcommunicatie).

ZorgSameBuren
Een ZorgSameBuur is een mantelzorger die zijn/haar vrijwillige inzet niet doet vanuit de familieband maar vanuit buurtverbondenheid. Vanuit buurtverbondenheid kan ook extra worden ingezet op het versterken van het (buurt)netwerk van zorgvragers. En waar mogelijk wordt Digi-zorg gestimuleerd om de uitvoering van zorgtaken te verlichten en op een kwalitatief hoger niveau te brengen.

Meer doen
Wat je nu al kan doen is kijken of iemand in je omgeving toe is aan een vorm van personenalarmering. Dat organiseren is niet duur en niet moeilijk. Verder uitbouwen kan later nog.

Meer inspiratie:
Basis-alarmknop
Leefstijlmonitoring als aanvulling op Alarmknop
Digizorg
ZorgSameBuren